41 A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar? ² A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel? ³ A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla? ⁴ A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë? ⁵ A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua? ⁶ Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve? ⁷ A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja? ⁸ Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar. ⁹ Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri. ¹⁰ Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje? ¹¹ Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja. ¹² Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij. ¹³ Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë? ¹⁴ Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij? ¹⁵ Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule. ¹⁶ Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre. ¹⁷ Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen. ¹⁸ Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit. ¹⁹ Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri. ²⁰ Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan. ²¹ Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë. ²² Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri. ²³ Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin. ²⁴ Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës. ²⁵ Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar. ²⁶ Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën. ²⁷ E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi. ²⁸ Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte. ²⁹ Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës. ³⁰ Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë. ³¹ E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem. ³² Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat. ³³ Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë. ³⁴ Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.