44 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta. ² Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr ³ ës sate, sepse të pëlqenin. ⁴ Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin. ⁵ Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh. ⁶ Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë. ⁷ Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë. ⁸ Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela) ⁹ Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona. ¹⁰ Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur. ¹¹ Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve. ¹² Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij. ¹³ Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh. ¹⁴ Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën. ¹⁵ Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi, ¹⁶ për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje. ¹⁷ Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde. ¹⁸ Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote, ¹⁹ por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes. ²⁰ Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj, ²¹ a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës. ²² Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele. ²³ Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë. ²⁴ Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë? ²⁵ Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës. ²⁶ Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.